Kapliczki i krzyże przydrożne można spotkać wszędzie: na wsiach i ich skraju, na polach otoczonych łanami zbóż, w ciszy lasu czy przydomowych ogródkach. Są znakiem wiary naszych przodków, a także świadkami historii tych ziem na których stoją. Od wielu lat dawały nadzieję, wskazywały drogę, chroniły przed nieszczęściami, były zachętą do modlitwy. Często były hołdem dziękczynnym za otrzymane łaski.
Kapliczki były i są miejscem, gdzie ludzie indywidualnie lub we wspólnocie modlą się w różnych intencjach. Kiedyś w wioskach, gdzie nie było kościołów, to właśnie one, były miejscem, gdzie lokalna społeczność zbierała się przy okazji różnych świąt czy wydarzeń. Przydrożne kapliczki stały się również miejscem szczególnej czci Matki Bożej podczas nabożeństw majowych.
Społeczność uczniowska naszej szkoły udała się by modlić się o wstawiennictwo Maryi do pobliskich kapliczek. Przygotowała też własne wezwania Litanii Loretanskiej tak jak to było przy początkach jej powstania, gdzie jak głosi legenda ludzie wysławiali Maryję po przeniesieniu do Loreto Domku Nazaretańskiego, w którym na świat przyszła Matka Boża. Młodsi uczniowie wykonali wykonali własne kapliczki, które zabiorą do swoich domów.